„Stillen” (2006)
Fragmenty rejestracji spektaklu. Stillen to pozbawiona słów medytacja o możliwości międzyludzkich relacji, które performerzy – starszy mężczyzna, młoda oraz dojrzała kobieta – testują wobec siebie na scenie. Są wobec siebie czuli, okrutni lub obojętni, ruch ich ciał bywa intensywny, pełen pasji i emocji, ale wypływa też z desperacji i lęku przed samotnością. Oscylują między potrzebą bliskości i obcością, chęcią komunikacji i poczuciem alienacji.„Exercise in Dying” (2010)
W impresyjnym, dziesięciominutowym filmie mężczyzna obserwuje umierającą na ulicy kobietę. „Śmierć jawi się jako wyzwanie. Przygotowujemy się do tego, by ostatecznie dać życiu zgasnąć. Patrzymy, jak inni znajdują siłę, aby wydać ostatnie tchnienie” – mówi o filmie artystka. Jego tematem jest etyczny wymiar spojrzenia. Jak to, na co patrzymy, wywołuje w nas poruszenie? Jaki to rodzaj poruszenia? Czy implikuje czyn?„Agoraphobia” (2011/2012)
Spektakl w przestrzeni publicznej. Jego bohaterem jest postać, która krzykiem prowokuje przechodniów i biernych obserwatorów do opowiedzenia się: zajęcia stanowiska, reakcji. Publiczność stopniowo zaczyna podążać za mężczyzną, kierując się instrukcjami podawanymi za pomocą telefonów komórkowych. Spektakl był pokazywany w wielu miastach, m.in. w Nowym Jorku na Times Square.
Lotte van den Berg urodziła się w 1975 roku w Groningen w Holandii. Jako mała dziewczynka śledziła od kulis pracę swojego ojca, znanego reżysera Jozefa van den Berga. Początkowo studiowała prawo i filozofię na Uniwersytecie w Amsterdamie, w 1998 roku zdała egzaminy na Wydział Reżyserii Amsterdam School of the Arts. Studia ukończyła w 2001 roku i zaczęła współpracę z zespołami teatralnymi w Belgii i Holandii. W latach 2005–2009 pracowała w Toneelhuis w Antwerpii. W 2009 roku odeszła z teatru i założyła własną grupę teatralną, OMSK.
Jako reżyserka porusza się między światem tańca, teatru i filmu, tworząc bardzo osobisty i jednocześnie wyrazisty styl. Jest uważana za przedstawicielkę „holenderskiego minimalizmu”. Jej język teatralny cechuje subtelność, ascetyzm i skupienie na detalu. Do swoich wymykających się klasyfikacji projektów (spektakli, happeningów, filmów, wykładów performatywnych) Lotte van den Berg często zaprasza aktorów nieprofesjonalnych – dzieci, młodzież, mieszkańców miast, przypadkowych widzów. Inspiruje ją codzienność, nowe sposoby definiowania relacji aktor/widz. Artystka bada tę relację zarówno w zamkniętych, tradycyjnych przestrzeniach sztuki, jak i w przestrzeniach publicznych. Duża część pracy Lotte van den Berg to projekty „site-specific”.
Według jury prestiżowej niderlandzkiej nagrody Charlotte Köhler: „Praca Lotte van den Berg to fascynująca wypowiedź na temat rzeczywistości, nie zatrzymująca się na poziomie realizmu, ale sięgająca głębiej, w sfery bardziej abstrakcyjne. Lotte van den Berg bada sposoby stapiania ze sobą teatru i rzeczywistości”.
Prace Lotte van den Berg pokazywane są obecnie na najbardziej renomowanych europejskich festiwalach teatralnych, a także w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Afryce.